Het Regent Weer.

Met de paraplu op:

Deze maand begon met het veranderende weer en het heeft zich doorgezet. Weliswaar wat laat, maar het regenseizoen is toch begonnen. Normaal is dat begin april. Dagelijks valt nu een serieuze hoeveelheid. De eerste verhalen van verdrinken zullen zo wel weer in de krant verschijnen. Er stond een artikel in de krant over de hoeveelheid water die jaarlijks in Kenia valt. Dat zou betekenen dat er 20.000 liter water PER DAG per Keniaan beschikbaar zou zijn. Het artikel was erg kritisch over de wijze waarop de overheid omgaat met het “gratis” water. Over enkele maanden is er weer droogte. En als we het toch over de regering hebben: de slum achter mijn huis werd plotseling met de grond gelijk gemaakt. Grote ophef, veel politie en weinig begrip van hoe de mensen daar terecht kwamen. De reden: het opleuken van Mombasa. Maar waarom stoppen ze dan halverwege? Het gerucht gaat dat een projectontwikkelaar daar gaat bouwen. Jammer voor deze mensen, maar een leuk uitzicht voor diegenen die gaan komen. Waar ze gebleven zijn? Een paar straten verderop in een andere slum!

Ik heb mijn dive master certificaat gehaald. Omdat het vaak regent ga ik de duik instructor course doen. Ben ik in ieder geval voorbereid voor het ergste. Én heb ik een vak waar ik iets mee kan doen.
De motortraining is niet doorgegaan, waardoor ik eerder terug kwam in Mombasa na mijn trip uit Nederland. Dat was ook vervelend voor de garage, waar mijn auto werd uitgedeukt. Niet klaar ondanks de afspraak. Maar na een dag drukken en voor het grootste gedeelte ook daar zitten was hij dan klaar. Dat wil zeggen de deuken zijn er wel uit, maar alle onderdelen die vervangen moeten worden, kan nog wel 6 weken duren. Die moeten uit Japan komen.
Voorafgaand aan mijn reis naar Nederland ben ik nog naar de In Country Training geweest. Dan worden de nieuwe vrijwilligers geïnformeerd over VSO en het leven in Kenia. Leuke groep mensen. Door de reorganisatie op het VSO Kenya kantoor, waren de verschillende inleiders veranderd en de gegeven informatie wat beperkt en de onderwerpen nogal gemixed over de dagen. Maar wel erg gezellig.

Dit is het relaas van mijn Nederlandse trip:

Opgehaald worden op Schiphol, niets warms meegenomen, dom natuurlijk, bodywarmer lenen, lange mouwen, koud, extra T-shirt aan, rillen, horloge om, tijd in de gaten houden, warme douche, lekker lang, warm onthaal, lekkere wijn, fijne gesprekken, lieve kinderen en hun relaties, kleinkind Menno ziet “Opa Sjoerd” zonder duikbril, bloeiende tulpen, boodschappen doen, AH krantje, zinloos nieuws, weer rechts lopen overal, net gewend aan links, waardeloze TV, niets veranderd, veel nieuwe muziek op mijn PC, nu bijna 8000 nummers, hoe kan ik dat allemaal afluisteren, trui aan, gele uitgroeiende narcissen, veel verschillende bedden, lekker door de stad lopen, met veel goede vrienden en relaties gesproken, lekker doorzakken met kleine hapjes, helaas kopie beveiliging op Falwty Towers!!!, nieuwe restaurants geproefd, vriendelijke mensen die er werken, erg koud nog steeds, verkouden inmiddels, weer hockeyen, biertje na, gevaarlijk tijdstip 14.30 uur spelen, gelukkig opgehaald, wel behoorlijk stijf daarna, conditieprobleem, meer trainen misschien, is techniek alleen niet genoeg dan?, verse asperges met botersaus en eieren!, erg lekker, keuze uit veel broodjes bij de Appie, smakelijke toastjes, radio luisteren, mooie wegen, goede auto’s, geen getoeter, gelukkig overal rechts gereden, teveel afspraken, te weinig tijd, paaseieren, chocolade paaseitjes met nootjes, stoppen bij een stoplicht, waarom, strepen op de weg met blauw en groen, wat nu weer?, nog meer regels? borden die je de weg wijzen, files!!!!, geen 1 april grappen, of ik heb ze niet begrepen, snel internet, lichtsnelheid lijkt ’t wel, mailen, gesprekken over de toekomst, hoe groot is de wereld, waar op vakantie, of is het werk?, verkouden, koude neus zonder airco, geen gezweet, dekens op bed, weer koude voeten, bankzaken regelen, foto’s kijken, wat een ruimte daar in Afrika, geen stress, lekker eten van de kaart, alles is er zelfs wat ze erop hebben staan, oude herinneringen ophalen, Dexter bezoeken, nog steeds veel energie in die hond, aardige en lieve nieuwe “ouders”, mooi Nederlands weer, een eerste voorjaarszon, naar de sauna, dat is vertrouwd zweten, en veel slapen, nog steeds niets veranderd aan dat patroon, borreltje na, geen “piki piki” training, kostte nogal wat moeite omdat te horen van VSO, motorspul nog zien te regelen, anders raak ik het kwijt, mensen worden er ontslagen, kennis vertrekt, wordt tussen de vluchten in Nairobi gegeven, even bijkletsen over de merger bij VSO, weer een hoop extra geregel helaas, overal kinderwagens, rokende mensen, maar de mensen ruiken wel lekker, wat een drukte in de stad, winkelstraten, overal bloemen, smalle gangen in de supermarkt, stoepranden, appeltaart met Menno, de herkenning is er, alles is blauw in zijn wereld, weer koken, snijboontjes, echt Hollands!, wachten voor een rood voetgangers stoplicht, HEMA rookworst, snelheidscontroles, flitspalen, oppassen weer, vers sinaasappelsap van AH of van Ilke of Mirka, wachten bij de TNT postkantoor, gelukkig aan gewend, goed dat Ilke er nu werkt, binnenkort geen wachttijden meer, wel nummertje trekken, lijkt Kenya Airways in Mombasa wel, alleen in Nederland houden we ons eraan, afbakbroodjes, bruin brood met pitten, magnetron, paasbeste kleding, laatste nieuws van gisteren staat zelfs in de krant van vandaag, via internet inchecken, zelfs bijna lid van een internet netwerk, wel bijblijven Sjoerd!, als een speer inpakken, het past maar is veel te zwaar, morgen maar lief zijn bij de bagage afgifte, afscheid van de kids, erg korte nacht, slecht geslapen, moe, en nog half slaapwandelen, met de taxi en met de trein, vroeg op Schiphol, afscheid, huilen, vervelend gevoel, er wordt aan me getrokken door verschillende werelden, lastig.
Het was erg fijn om Nederland te zijn, maar ik wil graag weer naar huis.

Eens kijken wat de komende maanden brengt, want op dit moment is er niet direct werk voor mij. Mijn Youth Polytechnic heeft geen behoefte meer aan mijn aanwezigheid. Het project is op papier afgelopen. Naar nu blijkt is er blijkbaar ook weinig nog te doen in de afronding van het project bij de verschillende YP’s. Ik begrijp daar helemaal niets van, maar het zal wel zo zijn. Ik hoop binnenkort van VSO te horen wat er voor mogelijkheden zijn. In Kenya of erbuiten.

Het weer is dus ook privé wat wisselvallig. Ik hoop dat er snel wat duidelijkheid komt. Na 14 maanden zou het prettig zijn te weten wat er op me afkomt. Of dan maar Duik Instructeur op de Filippijnen? Of een ander mooi stukje water?

Sjoerd