Geland!!

Karibu, Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd, maar er is een teken van leven uit Kenia. De eerste week zit er bijna op en heeft in het teken gestaan van meer informatie over de cultuur van Kenia, de mensen ontmoeten van VSO Kenia, en zeker niet in de minste plaats, het ontmoete van mijn “werkgever”. Beter gezegd de “partner “, want dat zijn de termen die VSO gebruikt. Alle partners kwamen in de tweede helft van de week en gaan tegelijk met hun VSO’er terug naar de werkplek.
Dat wordt op zich nog een zeer interessante oefening. Mijn eigen “huis” of wat het dan ook moge zijn, is naast de woonplek van mijn werkgever. Ik g er gemakhalve vanuit dat zij in een beetje redelijk onderkomen leeft en zodat ik dat dan ook heb. Vanavond om 19.00 uur de trein in, morgen om 09.00 uur in Mombasa. Dan inkopen doen, potten, pannen, eten, drinken etc. En niet te vergeten: een matras!! Gelukkig was dit nog te veranderen anders had ik in een bed van 1.80 m gelegen, nu wordt het 2,1 mtr. Het bed wordt op “mijn school” gemaakt. Deze gaat dan op een of andere manier mee naar mijn “huisje”. Ik zie het wel gebeuren, maar dat het en uitdragerij wordt is wel duidelijk. Ik zal er foto’s van maken en die tzt tentoonstellen. Na een week hier, ook al is dat in enige luxe, begin je te begrijpen waarom er vel moet gebeuren. Veel doet het niet, is er niet meer, etc. Mensen berusten daar erg makkelijk in. Afgelopen dag even naar Nairobi stad geweest, viel wel mee eigenlijk. Niet zo erg druk, stank, rommel viel mee. Wel koeien op de weg van Masai die rondtrekken vanwege de droogte. Was minder erg dan ik verwachtte. Transport is makkelijk met “matatu’s”, busjes waar 12-14 man in kan en die voor weinig geld je flink ver weg brengen. De wegen zijn erg slecht, dat is zeker iets waar je voor op moet passen. Je kunt geen stap zetten zonder te kijken waar je loopt. Mensen zijn erg vriendelijk, willen je helpen. IK ben erg benieuwd hoe dat op mijn werkplek is! Met de andere vrijwilligers afgesproken dat we elkaar regelmatig ontmoeten, ergens in Kenia, leuk om elkaars ervaringen te horen en te delen. Midden maart heb ik mijn “piki piki” training, motorrijden in de bush! Daarna mag ik de weg op. Dat wordt weer erg interessant, motorpak aan, 35 graden. Maar dat zien we dan wel weer.

Kwa heri, tot de volgende keer.

Mzungu Sjoerd