Een tijd vol afwisseling.

Hallo allemaal,

De laatste weken waren nogal wisselend op vele manieren.
Ondanks de treurige reden om naar Nederland te gaan, toch fijn om de kinderen weer te zien. En andere familie natuurlijk.
Nanon en Linus waren nog in Kenia. Toen ik terug was, zijn we met mijn auto op safari gegaan. Het was leuk en gezellig en we hebben veel gezien. Toen we achterna werden gezeten door een boze olifant, een vrij stevig mannetje, was het wel even schrikken. Toch best snel, zo’n olifant. Maar mijn auto was gelukkig sneller. Olifanten, tijgers (veel) cheeta’s, nou ja, noem maar op. Mooi weer gehad en de plek waar we sliepen, Lion Hill Rock, was erg prettig, elke dag werd de auto gewassen. Tussendoor naar de disco, waar toch wel een zeer groot aantal dames meer dan gemiddelde interesse had in de aanwezige (met name witte) heren. Een vreemde en aparte ervaring.
Nog een etentje op een dhow (lokale zeilboot uit vroegere tijden), helaas was het regenachtig en was het dak afgedekt met zeil. Maar lekker was het zeker.

Afscheid nemen was lastig. Inmiddels hebben de familieleden de foto’s en filmpjes gezien en hebben nu ook een beter beeld van mijn omstandigheden hier.
De schoolvakantie was begonnen op het moment dat Nanon en Linus vetrokken.
De week daarna waren er verschillende trainingen voor de instructeurs van de Youth Polytechnic. Deze waren georganiseerd door de projectleiding. Aangezien op school niet veel meer te doen was ben ik bij alle drie trainingen geweest. Van de verschillende YP’s betrokken bij het project waren instructeurs aanwezig. Eén voor de textiel instructeurs die de meest walgelijke liflafjes maakten voor op de WC, gordijn of als sprei op je bed. Goed, smaken verschillen. De accounts clerks kregen nog een keer wat bijscholing, hetgeen wel noodzakelijk bleek. En de managers en de deputy managers kregen informatie over de informatiestroom op een YP. Lijkt een beetje aan de late kant.

Want dat is toch het beeld dat blijft hangen: het feit dat alles wat geleerd zou zijn nog steeds niet als een automatisme wordt gehanteerd. Bij geen enkele YP uitgesloten.
Dat was nou juist waar het om draaide, dit laatste jaar. Alles zou op zijn plaats zijn en min of meer werken en daarom kan er nu naar de markt gekeken worden.
Een voorbeeld van kwaliteit (bedenk dat mijn YP plannen heeft om van kokosnoot hout, dat extreem hard is en dus ook erg moeilijk te bewerken is, tuinmeubelen wil gaan maken voor de Europese markt. Grote hoeveelheden dus). Ik had voor de komst van Nanon en Linus en logeerbed besteld op mijn school. De prijs was Ksh 1000 hoger dan op de straten van Mombasa, maar het is voor een goed doel, nietwaar? Dus besteld en de exacte maten opgegeven die ik wilde hebben.
Het bed heeft zijn functie vervuld, maar ik heb maar liefst 12 punten die aangepast zouden moeten worden als je ook maar één bed naar europa zou willen sturen. Het paste niet, de eerste plank die erin ligt is al gebroken, een poot is al gescheurd, de verf valt er deels af (en je moet niet kijken hoe slecht het geverfd is) en ga maar door.
Een lange weg te gaan. Helaas zien ze het zelf niet, de instructeur die het gemaakt heeft was erg trots op zijn werk. Ik spreek hem een dezer dagen aan om het lijstje eens door te werken. Wie weet gaat er een lampje branden.

Als voorzitter van de Coast Volunteers de eerste vergadering gehad in Nairobi met de directie van VSO. Er is een hoop te doen, waarbij de VSO Kenya organisatie zijn standaarden en werkwijzen zal moeten aanpassen aan de wijze waarop de vrijwilligers dat graag zouden zien. Reële zaken zoals de wijze van communicatie en de snelheid van reageren. Eerst 6x een mailtje sturen en dan nog geen antwoord krijgen, dat wekt wat irritatie op. En de afspraken aanhouden, maar dat is nog het moeilijkste. Ook de vrijwilligers hebben wel wat te doen. Een van de zaken die een groep van 8 (ik was er een van) hebben gedaan, is een “assessment tool” opstellen voor de partners waar VSO mee wil gaan werken. Door die vragenlijst door te werken krijg je een goed inzicht in de potentiële partner en zijn organisatie op alle facetten. Daar is erg positief op gereageerd en zijn ook nieuwe initiatieven vanuit VSO Kenya ontstaan. “Sharing skills” gaat ook hier op.

Tijdens mijn aanwezigheid in Nairobi nog langs drie instructeurs geweest die daar een training kregen. Ze zijn dan elke vakantie in dit schooljaar 4 weken daar en worden getraind in alle facetten van het lesgeven. Daar weten ze echt weinig tot niets van, helaas. In december de derde keer. Er volgt dan ook een soort eindexamen.

Van daaruit naar Malawi.
De reis naar Malawi was leuk. De verschillen zijn enorm, en vallen erg positief uit voor Malawi. Kenya scoort erg slecht, helaas.
De wegen zijn goed, geen drempels (het stikt ervan in Kenya) er wordt normaal gereden, er ligt geen rotzooi overal (hier wel), er zijn overal waterpompen en je ziet geen mensen met jerrycans slepen (hier alleen maar), geen venters op de stoepen die alle verkeer onmogelijk maken, fatsoenlijke auto’s en vrachtwagens, geen oude troep zoals hier. Kortom: ondanks de grotere armoede (met name op het platteland) een veel betere indruk. Malawi staat ergens onderaan de lijst van armoedigste plekken ter wereld en een van de armste landen van Afrika. Kenya staat hoger, maar dat zegt niet zoveel.
Net deze week heeft het IMF laten weten dat ze Malawi alle schuld kwijtschelden en tegelijkertijd heeft de wereldbank ze $40 miljoen geschonken. Er is dus op alle niveau in de wereld vertrouwen in dat land. Kenya kan er nog wat van leren.
Ik heb wat rond getrokken naar het Lake Malawi, Zomba Plateau, Mt Mulanje, en de thee plantages. Erg mooi, dat had ik nog nooit gezien. Ook een fabriek bezocht waar ze thee maken. Niet de zakjes, dat wordt ergens anders gedaan, maar wel de basis thee extracten. De productie was 5 miljoen kilo per jaar, waarvoor 20 miljoen kilo aan blaadjes de basis vormen. In het seizoen werken er 500 man totaal in de fabriek, 24 uur per dag in twee ploegen.
De huisjes waar de plukkers in wonen zijn klein, maar ze hebben een onderdak vlakbij hun werk. In het hoogseizoen werken er 45.000 mensen in dit gebied ten dienste van de theeproductie.
De auto die we konden lenen tegen een lage vergoeding was van een echte degelijke Engelse makelij: Landrover van 1973! Overgebleven uit de vroegere tijden!

Een overeenkomst is het grote aantal kerken dat je op elke plaats tegenkomt, zowel daar als in Kenya. Het erge is dat deze allemaal gebouwd zijn met geld van de zeer arme gemeenschap. Elke keer wordt er weer geld uit hun zakken getrommeld. De vertolkers van “het woord Gods” rijden allemaal wel erg dikke auto’s. Het is werkelijk schandalig dat op deze manier het weinige geld niet wordt gebruikt voor eten of drinken. Maar voor stenen en een hoop, die ze niet het gewenste resultaat zal geven. Welke kracht het geloof ook mag geven ze zullen het wel zelf moeten doen. De gevleugelde uitspraak:”als God het wil dan gebeurd dit of dat” kan alleen maar als de mensen zelf in beweging komen. Ik realiseer me dat het een erg moeilijke omwenteling zal zijn in het denken. Maar na 7 maanden hier ben ik er van overtuigd dat de enige reële optie is.

En dan weer thuis en weer werken.
De afgelopen dagen naar de YP geweest, maar nog niet zo heel veel activiteit. De school is deze week weer begonnen. Mary, de manager van de school, was erg druk met het bijeen krijgen van Ksh 200.000 voor de behandeling van haar man in het ziekenhuis, enkele weken geleden. Geen aandacht voor school of mijn vragen om te bepalen wat ik de komende tijd ga doen. Dinsdag weer een bijeenkomst met het Management Committee. Misschien een afspraak met de voorzitter maken om een keer met hem van gedachten te wisselen.
Met de informatie van de bijeenkomst in Nairobi volgende week zou toch een keer helder moeten worden wat de acties nog zijn.

Duiken gaat zijn gangetje, eerste certificaat is binnen. Dat van onderwater fotografie. Erg leuk om te doen, je gaat heel anders duiken.

Hier wordt het nu weer warmer, je merkt het dagelijks veranderen. Alhoewel het voor de tijd van het jaar nog veel gerend, volgens de Kenianen. De zon is echt heel erg warm aan het worden, de vochtigheid stijgt.
Jullie sterkte met de korter wordende dagen en de aanstormende herfst.

Groeten

Sjoerd